W niniejszym opracowaniu omówiono koszty i korzyści związane z przystąpieniem Polski do Unii Gospodarczej i Walutowej (UGW) oraz zdolność kraju do wypełnienia kryteriów nominalnej konwergencji w średnim okresie. Autorzy sugerują wykorzystanie szerokiego podejścia z teorii optymalnych obszarów walutowych, koncentrującego się na ocenie korzyści netto związanych z uczestnictwem w integracji monetarnej. Wskazują, że długookresowy bilans potencjalnych ekonomicznych konsekwencji z członkostwa Polski w UGW jest pozytywny i dlatego w interesie naszego kraju jest przystąpienie do strefy euro w możliwie najszybszym terminie. W tym kontekście, dążenie do uzyskania członkostwa w strefie euro powinno być priorytetem polskiej polityki makroekonomicznej w nadchodzących latach. Polityka ta powinna koncentrować się na zwiększaniu elastyczności płac, przyspieszeniu napływu bezpośrednich inwestycji zagranicznych sprzyjających cyklicznej konwergencji, a także na osiągnięciu trwałej konsolidacji finansów publicznych. W opinii autorów, przyszła zdolności Polski do sprostania kryterium stabilności kursu walutowego będzie w szczególności zależała od zdolności kraju do zmniejszenia strukturalnego deficytu finansów publicznych, kontrolowania rozmiarów nierównowagi zewnętrznej w przededniu, jak i w trakcie uczestnictwa złotego w systemie ERM II, wzmocnienia strukturalnych fundamentów gospodarki oraz ustalenia parytetu centralnego na poziomie zgodnym z długookresowym kursem równowagi.