Swobodne korzystanie z kredytów przez rolników może być hamowane poprzez działanie różnych czynników, które określa się łącznie terminem "ograniczenia kredytowe". Część z nich upatruje się po stronie podażowej rynku kredytowego, a więc wynikają one z występowania asymetrii informacyjnej, niedostatku zabezpieczeń, wysokich kosztów transakcyjnych, słabej orientacji proklientowskiej kredytodawców oraz niewystarczającego zintegrowania wiejskich rynków finansowych. Inne z kolei ograniczenia kredytowe mogą być lokalizowane w samym rolnictwie, a więc po popytowej stronie rynku kredytowego. ródłem ograniczeń kredytowych może być także zbyt daleko posunięty interwencjonizm państwowy w sferze kredytowania rolnictwa.

Ograniczeń kredytowych w rolnictwie nie należy jednak absolutyzować, gdyż nie zawsze dostęp do kredytu jest największym hamulcem rozwoju tego sektora, a wyniki studiów empirycznych nie są jednoznaczne w odniesieniu do następstw ograniczeń oraz charakterystyk gospodarstw rolniczych i ich kierowników, które w wyraźny sposób zwiększałyby prawdopodobieństwo ich napotkania. W tym kontekście należy również wystrzegać się rozległych form bezpośredniej ingerencji władz publicznych w celu złagodzenia ostrości oddziaływań ograniczeń kredytowych, dając priorytet raczej instrumentom pośrednim.